دو روز است که دانشجویان قدیمی اهل اصفهان تلفن می زنند و می گویند خواب خوشی از ما دیدند و به این بهانه تماس می گٓٓیرند و خاطراتشان را با ما مرور می کنند. شاید به خاطر این است که آخر هفته اصفهان هستم و روحم زودتر به اصفهان رفته است!
یکی دیگه از دانشجویانم هم زنگ زده و از خاطرات اردوی های نقشه برداری در چند سال قبل می گوید. دیگری از مسابقات نقشه برداری یاد می کند. به هر حال 13 سال سر و کله زدن با دانشجویان نقشه برداری این مسائل رو هم به دنبال داره. الان بسیاری از آنها در پروژه های مهم مشغول کار هستند.
بعضی خاطرات آنقدر ویژه هستند و منحصر به فرد که شاید یکبار بیشتر اتفاق نمی افتند. همیشه فکر می کردم مسابقات نقشه برداری را که در سال ۸۹ برگزار کردیم مجددا برگزار خواهد شد. اما همان یکبار هم آنقدر زحمت داشت که یکروزه تمام زحمات به بار نشست و خاطرات بسیار زیادی به جا گذاشت. امروز یک عزیز سفر کرده باعث شد تا خاطرات این برنامه را مجددا مرور کنم و بگویم که الان باید به فکر آینده بود و ماندن در گذشته نمی تواند گذشته را عوض کند. گذشته همان چیزی بوده که اتفاق افتاده و تنها با برنامه ریزی برای آینده می توان آنها را جبران کرد. عکس زیر هم برای مرور آن خاطرات تقدیم شما می گردد:
سلام
البته گذشته برای عبرت و درس گرفتن لازمه...
امیدوارم روزی خاطرات شیرین بجنورد در ذهن ما و شما تداعی شود
یادش بخیر تیم اولی که آخر شدیم
الان دانشگاه خواجه نصیر داره برگزار می کنه و این ایده رو جامعه نقشه برداری مدیون شماست.
باتشکر
آنچه نیاموختم از اوستاد
سیلی ایام به من یاد داد