ژئواینفو: اطلاعات موضوعی علوم ژئوماتیک

اطلاعات موضوعی و خبرهای مفید و مهم در مورد شاخه های مختلف علوم ژئوماتیک که معمولا به طور پراکنده وجود دارد.( رستمی و فاطمی)

ژئواینفو: اطلاعات موضوعی علوم ژئوماتیک

آخر= اول (داستان واقعی نخستین مسابقه نقشه برداری)

آخر= اول

(داستان واقعی نخستین مسابقه نقشه برداری)

شاید بتوان گفت اولین دوره مسابقات منطقه ای نقشه برداری در دانشگاه آزاد واحد تفت، بزرگترین تجربه در این زمینه بود. زیرا باید برای نخستین بار یک مسابقه ای طراحی می شد که بتوان بدون هیچ مشکلی مسابقه را به پایان رساند. خیلی از پیش بینی ها نظیر آمبولانس، دکتر صحرایی، لباس فرم داوران و کمک داوران، طراحی قوانین و گرایش های مسابقه، جایگاه تماشاگران، برنامه های جانبی نظیر اینترنت و پخش فیلم و تورهای تفت گردی و ... کمک کرد که مسابقه مورد توجه شرکت کنندگان واقع شود. طراحی رینگ مسابقه بی نظیر بود. به طوریکه دورتادور رینگ مسابقه گرایش ترازیابی بود و در داخل آن مسابقه تیم های مختلف در گرایش تئودولیت و توتال استیشن با کمک ایستگاه های بتونی انجام می شد. اما زمان کوتاه برای جمع بندی نتایج و محاسبات توسط داوران باعث شد تا نتایج اعلام شده با چند تغییر روبرو شود. یکی از این تغییرات که با پیگیری تیم ژئوگروپ دانشگاه اصفهان صورت گرفت، منجر شد تا یک خطای سیستماتیک آنها از آخر شدن به اول شدن برساند. این تصویر اعضاء این تیم در هنگام وارد شدن به رینگ مسابقه می باشد:

عجله و استرس عامل دوربین باعث شده بود تا در همان شروع دوربین در یک حالت غیر تراز بر روی زمین قرار دهد که بنده وی را دلگرمی می دادم. در نتایج اولیه این تیم با خطای بست 703 میلیمتر آخر شده بودند که در کمیته داوران همین فرم چندین بار کنترل شده بود. اما بعد از پایان مسابقه و اعتراض آنها هر چند اشکال محاسبات را در دانشگاه مشخص نکردند. اما آنها کپی فرم را با خود بردند تا در راه اصفهان به اشتباه محاسباتی پی ببرند. حدود 3 ساعت بعد از پایان مسابقه تماس گرفتند و اعلام کردند که در متوسط گیری طولها، عدد 123.2، 123.9 یادداشت شده است و برای همین 70 سانتیمتر خطا وارد مسأله شده است. پس از بررسی مجدد فرم آنها و اصلاح این اشتباه، با محاسبه امتیاز خطا و زمان، به مقام اول گرایش توتال استیشن دست پیدا کردند. حال آنها را برای کسب این موفقیت بعد از مدت 3 ساعت نمی دانم چه بود. اما پیگری همکاران ما (م.فاطمی . م. مهرابی ) برای جایزه آنها، نهایتاً باعث شد تا جایزه آنها را به صورت نقدی پرداخت نماییم. حدود ساعت 9.5 شب بود که به صورت اینترنتی مبلغ جایزه را که 3 میلیون ریال بود به حاسبشان واریز کردم. امیدوارم این داستان تجربه های زیر را برای همه ما به دنبال داشته باشد:

۱- هیچگاه از حق واقعی خود نگذریم و برای گرفتن آن تلاش نماییم.

۲- برای قضاوت و داوری صحیح به زمان کافی نیاز داریم.

۳- باور کنیم که چه بسا آخری ها هم اول هستند.

۴- و ... .

نشانی سایت مسابقات: www.sc89.ir

رستمی

S.B.Fatemi& & S.Gh.Rostami یکشنبه 12 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 19:17

نظرات 5 + ارسال نظر

عروسک خیمه شب بازی دوشنبه 13 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 00:14 http://sc89.ir

با سلام خدمت استاد رستمی و تبریک روز معلم؛
صحبتی دارم درباره این مسابقات نقشه برداری !
من هم همراه یکی از گروه ها در مسابقات شرکت کردم . به نظرم شما به جای اینکه مسابقات عملی نقشه برداری رو اجرا کنین مراسم جوک گویی نقشه برداری اجرا کردید !! چرا ؟! مثلا در گرایش ترازیابی : در کتاب های نقشه برداری آمده در ترازیابی درجه یک، که با استفاده از ترازیاب مجهز به میکرومتر با قابلیت قرائت 0.1 میلی متر و میر انوار که با استفاده از آلیاژی از نیکل 35% و فولاد 65% ساخته می شود که دارای ضریب انبساط طولی کمی می باشد؛ حداکثر خطای مجاز برابر است با + و - چهار میلی متر ضرب در رادیکال L ! که اگر ما طول مسیر مسابقه برای ترازیابی را 600 متر در نظر بگیریم حداکثر خطای مجاز ترازیابی بر حسب میلی متر می شود حدود 3 میلی متر !!! یعنی میزان خطا در این ترازیابی تنها با شرایط فوق و در شرایط متعادل جوی کمتر از 3 میلی متر می شود !! حال چگونه ممکن است که یک گروه ترازیابی بتوانند با ترازیاب معمولی و میر معمولی یک لوپ حدودا 600 متری را در حالی که باد به شدت در حال وزیدن است در زمینی که شیب آن زیاد می باشد، سنگلاخ است و به دامنه کوه متصل است ! در زمان 12 دقیقه تنها یک میلی متر خطا داشته باشند !!!؟؟؟
من می دانم که چگونه این امر محقق می شود ! ولی ترجیح می دهم که آن را بازگو نکنم !
آقای مهندس رستمی عزیز، قسمتی از دلیل اینکه ما در مسابقات شرکت کردیم به خاطر علاقه ای بود که به شخصیت شما داشتیم. اصلا فکر نمی کردیم که این چنین نتایجی را که در سیاست غرق بود بشنویم ! آیا زمانی که داشتید این نتایج را روی کاغذ می نوشتید به زحمات و عرق هایی که این دانشجویان ریختند و به آن شور و شوق و هیجان و امیدها و حرص و جوش خوردن هایشان و خیلی چیزهای دیگر فکر کردید یا تنها به فکر منافع گروه نقشه برداری دانشگاه آزاد تفت بودید !؟!
من دیگر نمی خواهم به گرایش های تئودولیت و توتال استیشن بپردازم ! همینطور به نحوه ی برگزاری مسابقات و میزبانی بد دانشگاه آزاد تفت ! به بلایی که بر سر دانشجویانی که از شب قبل به تفت آمده بودند و خیلی چیزهای دیگر که ما در تفت دیدیم و شنیدیم !!!
آیا داستان های واقعی جذاب تری برای تعریف کردن نداشتید ؟!
مطمئن باشید این ره که شما در پیش گرفته اید به ترکستان است و خشت اول را کج نهاده اید ...
یاد جمله ای افتادم که گفتنش اینجا خالی از لطف نیست؛ جایی خواندم که اگر هر نفر در این دنیا بتواند تنها یک نفر را خوب کند و آن یک نفر هم خودش باشد دنیا بهشت می شود !

با آرزوی توفیق روز افزون برای شما استاد گرامی؛
(یکی از دانشجویان شما و البته یکی از عروسک های خیمه شب بازی شرکت کننده در مسابقه !).

با سلام خدمت همه دوستان و شرکت کنندگان در مسابقه

بنده آنقدر ایمان و اعتقاد به خدا دارم که تهمتی که دیگران به هر دلیلی به من می زنند را پاسخگو باشم. البته آنهایی که دانشجو یا همکار من بودند، خوب می دانند که مهربانی و دل رحمی من به خاطر ارث بردن از اجدادمان باعث می شود که هیچگاه به خاطر چنین تهمتهایی چیزی در دلمان نگه نداریم تا . . . . فقط می توانم بگویم که از این مسابقات خسته بودم، متضرر مالی شدم و اکنون با شنیدن این جملات خسته تر شدم. در یک جمله می توانم بگویم که کسانیکه خودشان چنین جسارتی را به خود می دهند تا در حق دیگران ظلم کنند، فکر می کنند که دیگران نیز این کار را می کنند (کافر همه را به کیش خود پندارد). برای استحضار همه دوستان چه نقشه بردار و چه غیر نقشه بردار، چند نکته را به استحضار می رسانم:
1- اولاً در مورد خطای ترازیابی که چیزی که بیان کردید را تصحیح کنم تا دیگر نقشه برداران مثل شما اشتباه نکنند. این رابطه که در ترازیابی است یک مقدار ماکزیمم با علامت مثبت و منفی بوده و صفر هم جزء این بازه می باشد. هر دستگاهی یک خطای استاندارد دارد که کارخانه به طور اتفاقی یکی از دستگاه های در خط تولید را در یک عملیات ترازیابی رفت و برگشت به طول یک کیلومتر (با تکرار بیشتر از 30 بار) به کار برده و انحراف معیا خطا را بدست می آورد. مثلاً در دوربین های دقیق 0.3+- میلیمتر در کیلومتر است. اما به دلیل وجود شرایط عملی در عملیات ترازیابی این خطا را در یک مسیر 3+- در رادیکا ل طول مسیر برحسب کیلومتر می گیرند. این بدان معناست که حداکثر مقدار (حد مجاز) اینقدر است. مثلاً عددی که شما در آوردید و می گویید برای ترازیابی دقیق 3 میلیمتر می شود، می تواند از منفی تا مثبت 3 میلیمتر مجاز باشد. سؤال من این است که آیا نمی توان مقدار صفر را برای عملیات ترازیابی داشت؟ آنهایی که نقشه بردارند می دانند که خطای اتفاقی قابل پیش بینی نیست و ما نمی دانیم که چگونه خطاهای اتفاقی مثبت و منفی همدیگر را می پوشانند.
2- این مسابقات باعث شد که بعضی ها که نقشه برداری را به اشتباه آموزش دیده بودند، به اشتباه خود پی ببرند و همانجا اقرار کنند. از جمله تیمی که برای دایره به راست و دایره به چپ از کلید R-L استفاده می کرد!. یکی از تیم های ترازیابی شما که بار اول خطای 2 میلیمتر آورده و زمانش کمی زیاد بود و به داوری اعتراض کرد و زمانیکه کمیته داوران با تکرار مسابقه موافقت کرد، خطای آنها بیشتر شد.
3- بنده برای جلوگیری از هرگونه عدم اعتماد و یا سوگیری داوران را از دانشگاه های مختلف در نظر گرفتم که همین امر باعث شد که نتایج در جلسه نهایی بدون تغییر در آنچه تلاش تیم ها بود مشخص شود. ضمناً دارو تیم های تئودولیت فقط مهندس حسینی و مهندس ناظریان بودند، داور توتال استیشن نیز فقط مهندس مهرابی و مهندس نقدی و داور تراز یابی نیز فقط مهندس اشراقی و مهندس فاطمی بودند. بنده هم برای داوری چند تیم ترازیابی و چند تیم توتال استیشن همکاری داشتم.
4- اسکان تیم ها جزء برنامه مسابقه نبود و کلیه تیم از این امر مطلع بودند. در واقع اسکان آنها در یک حسینیه که بهتر از خوابگاه دانشجویی هم بود، یک لطف بوده و که متأسفانه بعضی فکر کرده بودند که 10 هزار تومان ثبت نام کرده اند و باید هتل می رفتند.
5- یکی از همکاران ما در کمیته داوران گفت که علت دو مقام اول برای تیم های تفت، آشنایی به منطقه بوده است. بنده هم قبول دارم. در فوتبال هم تیم ها در بازی خانگی امتیاز تماشگر را دارند و ... .
6- خوب بود که آنقدر رشد کرده بودیم که برای فقط به فکر کسب نتیجه برای خودمان نباشیم.
7- در پایان بیان می کنم که هدف اصلی بنده از طراحی چنین مسابقه ای، برآورده کردن آرزوی چند تن از همکارانم، انجام یک کار جدید و نو در ایران، نزدیک کردن دانشجویان دانشگاه های مختلف به یکدیگر و . . . بود و هیچگاه و هدفم خدای نکرده تغییر در نتایج مسابقه نفع یک دانشگاه نبوده است.

عشورزاده دوشنبه 13 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 16:48

حالا این ۳میلیون دلار از جیب که رفت!!!!!!!!!!!؟؟؟؟؟؟

م.شجاع دوشنبه 20 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 22:07

سلام
من در دوران تحصیلم افتخار اینو داشتم که دانشجوی استاد ارجمند جناب آقای مهندس رستمی باشم . راستش وقتی نظر این دوستمون که اینقدر تند روی کرده بودند که دلیلش هم شاید عدم کسب موفقیت در مسابقات بودهُ یه جورایی بهم بر خورد چون حد اقل ۴سال از نزدیک با مهندس رستمی در ارتباط بودم و به جرات میتونم بگم این وصله ها به ایشون نمی چسبه.روی صحبتم با این فردی هست که اینقدر جسورانه صحبت کردند.دوست من بهتره انسان قبل از این که بخواد چیزی بگه یا نظری بده شناخت کافی در مورد شخص مقابل پیدا کنه بعد حرفشو بزنه.شما چند وقته مهندس رستمی رو میشناسین؟ یک روز؟ دو روز؟ یک هفته؟ یا.... ولی کاملا مشخصه که این مدت زیاد نیست.چون مطمئنا اگه شناخت کافی از ایشون داشتین هرگز به این صورت نظرتون رو بیان نمیکردین.حتی درج نظر شما به عنوان مخالف تند رو در وب سایت اصلی مهندس رستمی از طرف ایشون نشون داد که حتی با وجود این نظر تندو نا منصفانه از سوی شما برای شما و نظرتون ارزش قائل شدن و این هم از طبع بلند مهندس سرچشمه میگیره.به هر حال این نه حرف من بلکه همه ی افرادی که از نزدیک با مهندس رستمی آشنا هستنده . ایشون هیچوقت آخرت خودشو برای یه مسابقه خراب نمیکنه.و من به شما چنین اجازه ای رو نمیدم که نا آگاهانه هر حرفی رو در مورد ایشون بیان کنین....

یاسر عشورزاده جمعه 24 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 20:19

سلام به شما دوست عزیز . البته مهندس رستمی به سوال شما جواب کامل و صریحی دادند اما من به عنوان یک فرد بسیار کوچک میخواهم صحبتی با شما کنم اولا اینکه یک طرفه به قاضی نروید. من کسی بودم که در طی مسابقه همیشه حضور داشتم چون خودم هم در این مسابقه شرکت نکردم و فقط به عنوان یک دانشجو حضور داشتم فکر میکنم مهندس رستمی یک ماه وقت خودشان را صرف این مسابقه کردنند و این را هم بگویم درسته خیلی از عوامل اجرایی حضور داشتند اما این مدیریت مهندس رستمی بود که توانست از هیچی همه چیز بسازد .دوما در مورد داوری داورانی که در مسابقه حضور داشتند چیزهایی بازگو میکردند که جالب است شما هم بدانید بعضی از دانشجویان شرکت کننده کوپل خواندن هم نمی دانستند و بعضی بدون ابن که عدد شاخص را بخوانند دوربین را جابه جا می کردنند یعنی ایا واقا نمی دانستند؟؟؟؟؟!!!! این احتمال بسیار ضعیف است پس چه ؟
ببینید در یک مسابقه وقتی در یک شرایط و محیط دیگر قرار میگیرید استرس بسیار زیادی به شما وارد میشود این که ۲ تیم از دانشگاه ازاد تفت توانستند مقام بیارند هم تمرین بسیار زیاد و هم اشنایی با محیط منطقه بود و این برای یک مسابقه کاملا طبیعی است. این که در تراز یابی دقت ۱ میلیمتر در ان شیب محال شما کافی است به خودم مراجعه کنید تامن دوباره این کار را برای شما تکرار کنم.هیچ چیز با تمرین و تلاش زیاد غیر ممکن نیست .

علیرضا رادمنش شنبه 1 خرداد‌ماه سال 1389 ساعت 19:31 http://radsurveying.blogfa.com

منم انتقاد دارد چرا روز مسابقه تمام سطل زباله های پلاستیکی را جمع آوری کرده بودید این باعث شد تا تمام برنامه ها و تمرکز ما به هم بریزه -در حد طنز
چند پیشنهاد
جدی:با سلام و خسته نباشید ۰-به نظر من اگه از یک نرم افزار برای محاسبات استفاده می شد شاید اینقدر وقت کافی در اختیار دانشجوها قرار نمی داد تا در اوج خستگی ضعف خود رو با ایجاد شایعه بپوشانند

۱- اینکه اگه تعداد گروه ها کمتر و از هر دانشگاهی فقط تیم برتر خود را بفرستند( یه چیز تو مایه های مسابقه ی انتخابی )
۲-یه چیز دیگه که شاید دانشگاه تفت رو قدرتمند ساخت تعداد گروه های زیادی بود که در هر رشته معرفی کرده بود
اگه از دانشگاه تفت هم فقط یکی دو تا گروه شرکت کرده بودند خیلی سطح مسابقات را بالاتر می برد.
۳-به نظر من تعداد داوران بسیار زیاد بود و تعدای نیز توجیح نبودند
در پایان از زحمات شما تشکر می کنم خودم به شخصا انتظار برگزاری چنین مسابقه ی رو در این سطح نداشتم