ماهواره هواشناسی GOSAT

گازهای گلخانه ای دغدغه اصلی بیاری از محققین محیط زیست در قرن حاضر می باشد. گرم شدن کره زمین و جو آن باعث ایجاد تغییرات زیادی در سالهای آینده خوئاهد شد که تاثیر آن بر روی زندگی بشر مطلوب نیست. در پیمان 1997 کیوتو کشورهای امضا کننده متعهد گردیدند تا میزان دی اکسید کربن را تا حد استاندارد پایین بیاورند. مدت زمانی این تعهد حداکثر تا 2012 تعیین گردید. و به دنبال این قرار ها سازمان هواشناسی جهانی (WMO) سیستم پایش شرایط آب و هوایی جهان  (GCOS) را پیشنهاد نمود.

 GOSAT ماهواره ای است که به این منظور طراحی می شود تا از طریق مشاهدات آن میزان دی اکسید کربن که از مهمترین گازهای گلخانه ای است را برآورد نمایند. مدیر و مجری اصلی پروژه JAXA یا همان سازمان فضایی ژاپن تعیین شده است که با همکاری وزارت محیط زیست ژاپن طرح را دنبال می کند. JAXA  وظیفه طراحی سنجنده و ماهواره را بر عهده دارد و وزارت مذکور استفاده از داده را متعهد شده است. GOSAT قرار است در سال 2007 پرتاب شود.

GOSAT از آنجا اهمیت می یابد که تعداد ایستگا ههای زمینی مشاهده میزان دی اکسید کربن بسیار معدود و از توزیع نامناسبی برخوردار بود. داده های GOSAT همراه با مشاهدات زمینی و مدلهای ریاضی فرصتی طلایی برای محققین فراهم می آورد تا تغییرات محیط زیست را با دقت هرچه تمام تر دنبال کنند. علاوه بر این قابلیت قرار است تا سنجنده ای برای سنجش گاز متان (از دیگر گازهای گلخانه ای) تعبیه گردد. در کنار این تولید ژاپنی یک سنجنده اروپایی نیز به نام (SWIFT) طراحی گردیده است تا در ماهواره قرار گیرد. وظیفه این یکی مشاهده و اندازه گیری سرعت باد و میزان ازن در جو است.

به این ترتیب نقش ماهواره ها در دنیای علم و تحقیقات پر رنگ تر شده و از آن پا به زندگی روزمره انسانها نیز می گذارد. هر که از این قافله عقب بماند تنها نشخوار کننده دانسته های دیگران خواهد شد. و جایگاه ما ؟؟.... روزنامه ها را بخوانید !!!!