آیا راهیابی رقومی اعتیاد قرن جدید است؟

در تحقیقی که توسط تیم تحقیقاتی نوکیا انجام شده است از میان 12500 نفری که در 13 کشور جهان مورد سئوال قرار گرفته اند، 25 درصد عنوان نموده اند که بدون نقشه های آنلاین و همچنین ناوبری ماهواره ای (مثلا GPS) نمی توانند به مقصد خود برسند. 13 درصد از افراد مورد مطالعه عنوان کرده انمد که از موبایل به عنوان مهمترین ابزار راهیابی استفاده می کنند.

لندن، پاریس، بانکوک، هنگ کنگ و پکن به عنوان 5 شهر گمشده جهان (Lost Cities)  نامگذاری شده اند. در این تحقیق ارهیابی در این شهر ها بسیار مشکل یا غیر ممکن ذکر شده است. اختلافات فرهنگی نیز در  این مطالعه مد نظر قرار داشته اند. به عنوان مثال چینیها برای آدرس دادن از موقعیت آسمان خراشها استفاده می کنند. در انگلیس این این میخانه ها و بارهای محلی هستند که مبنای آدرس دهی قرار می گیرند. جالب است بدانید که از هر سه انگلیسی یکی به عمد آدرس اشتباه به خارجیان می دهد!؟ آلمانیها بهترین مسیر یابی را در میان کشورهای مورد مطالعه داشته اند و از هر سه آلمانی یکی هیچگاه مسیر خود را گم نمی کند. البته این نکته را نیز باید اضافه نمود که طبق تحقیقات نوکیا آلمانیها بیشترین استفاده را از ناوبری ماهواره ای می نمایند.

  93 درصد افراد مورد تحقیق عنوان کرده اند که هنوز هم بسیاری اوقات در مسیر خود گم می شوند. از هر ده نفر یکی به همین دلیل یک مصاحبه شغلی ، یک پرواز یا ملاقات تجاری را از دست داده اند. البته گم شدن همیشه هم بد نیست. این مطالعه نشان داده است که ده درصد روسها آدرس پرسیدن را بهانه ای برای آشنایی قرار می دهند!

  اینکه در کشورهای دیگر چه اتفاقی می افتد در این مقطع مهم نیست. بلکه آنچه مهم است اهمیت اقتصادی - سیاسی   مسئله راهیابی است. با ایجاد کلان شهرها در مملکت ما این مسئله برای ما ایرانیان هم مهم میشود. حال اگر دولت ما منبعی سرشار از درآمد را بخواهد  قبل از اینکه موبایلهای GPS دار  همه کاربران را مستقل از چنین چیزی کنند، باید به فکر یک سیستم راهیابی ملی (نظیر سسیتمهایی که در چین و هند ایجاد شده است) باشیم. این سیستم علاوه بر ایجاد استقلال ما از سیستمهایی  که به هیچ وجه کنترل آنها در اختیار ما نیست، می تواند امکانات جدید به کاربران ایرانی بدهد و همچنین ایجاد فرصتهای اقتصادی جدید در کشور بنامید. امیدواریم که این ایده به طور جدی در کشور مطرح شود و دست اند کاران هرچه زودتر این کار را در کشور شروع نمایند